Ғабдолла Әшімов Целиноград ауданы Жаңғызқұдық ауылында шаруа қожалығына ие, ол әкесінен қалған. Еуразия университетінде дипломат мамандығына оқыған. «Еңбекқор жастар» ақпараттық науқаны аясында біздің тілшіміз Астанадағы жұмысына қарағанда ауылды неге таңдағаны жайлы сұрап білді.

– Мен шаруа қожалығымен саналы түрде айналыса бастадым, ол маған әкемнен келді. Оған қарап, мен бұл өмірді арнағым келетінін түсіндім. Бұл менің үйім, Менің Отаным, өйткені мен осында дүниеге келдім және оны дамытқым келеді. Сонымен қатар, бұл маған жақсы табыс береді. Мен өз кентімді өзгерткім келеді. Мысалы, өткен жылы учаскені алып, қонақ үй салдық. Осы жылы спорт кешеніне учаске алынды. Егер өнім жақсы болса, оны бірден саламыз.

-Ақшаңызды үнемдеп, қалаға көшу туралы ойыңыз болды ма?

– Жоқ, менде ондай ойлар болған емес. Мен қалаға барғым келмейді. Елордада дипломат ретінде оқыған болсам да, шаруалар шаруашылығындағы жұмыс қаладағыға қарағанда жақсы деп санаймын. Біріншіден, қалада сіз әрқашан «үй-жұмыс-үй» деп асығасыз. Ал ауылда сіз таңертең 11-де оянсаңыз да табыс таба аласыз. Яғни, ауылда сізде көбірек мүмкіндік бар. Сонымен қатар, мен шаруа қожалығынан кеңсе жұмысынан гөрі көбірек табыс аламын, сондықтан мен оған барғым келмейді.

-Қазір сізде кадрлар тапшылығы бар ма?

-Иә, бар. Біз бидай өсіреміз және тракторшылар, механизаторлар жетіспейді. Мен жақында астаналық мектепте сөйледім, оқушыларға осындай мамандардың қажет екенін, сіз 2-3 жыл жұмыс істемейтіндігіңізді және бұл дағдыға өмір бойы ие болып қалатындығын түсіндірдім. Қазір бізде 3 қызметкер бар, бірақ оған қарамастан жұмысымызды атқара алып жатырмыз. Жалпы егіс көлемі 1000 гектар.

-Жұмыс жоқ кезде сіздерде «өлі маусым» деп аталатын кезең болады ма? Осындай жағдайда немен айналысасыз?

-Иә, әрине бар. Біз егумен айналыспағанда, мен өзімнің жеке шаруашылығыммен айналысамын. Менің 80 бас жылқы, 200 қойларым бар. Бұл етті біз сатпаймыз, өзіміз үшін өсіреміз. Бұл біздің істе жақсы демеу.

-Сіз жастарға ауыл шаруашылығын дамытуға кеңес бересіз бе?

– Әрине, мен кеңес берер едім. Егер әр ауылда 10 немесе 20 шаруа қожалығы болса, онда 60-90 адам жұмыспен қамтылады. Тиісінше, ауылдарда 50-70 адам тұрады. Біреу наубайхана ашады, біреу ғылыми шеберхана ашады. Бірақ егер әр фермада 3-4 ауыл болса, онда ауыл жойылып кетеді.